ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ Δεσποινίς Μαργαρίτα του Ρομπέρτο Ατάϋντε Με την Κατερίνα Μαραγκού Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης Πρεμιέρα: Παρασκευή 24 Νοεμβρίου

ΘΕΑΜΑΤΑ ΘΕΑΤΡΟ

Δεσποινίς Μαργαρίτα
του Ρομπέρτο Ατάϋντε

Με την Κατερίνα Μαραγκού

Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Πρεμιέρα: Παρασκευή 24 Νοεμβρίου♥

Με το εμβληματικό έργο «Δεσποινίς Μαργαρίτα» του Ρομπέρτο Ατάϋντε έρχεται αντιμέτωπη φέτος η Κατερίνα Μαραγκού, υπό τη σκηνοθετική οδηγία του Γιάννη Μαργαρίτη και με τη σημαντική συμβολή του συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη.

Το “Δεσποινίς Μαργαρίτα” ανέβηκε το 1975 στην Ελλάδα με την Έλλη Λαμπέτη. Σήμερα 47 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα και ενώ μεσολάβησαν και άλλες παραστάσεις του ίδιου έργου στην χώρα μας, η Κατερίνα Μαραγκού έρχεται στην σκηνή του θεάτρου ΑΜΑΛΙΑ ερμηνεύοντας τον σημαντικό αυτό μονόλογο στην εξαιρετική μετάφραση του Κώστα Ταχτσή.

Στο τωρινό ανέβασμα του έργου και σύμφωνα με τις οδηγίες του Γιάννη Μαργαρίτη, η Κατερίνα Μαραγκού έρχεται αντιμέτωπη με μια υποκριτική ακροβασία ανάμεσα σε έναν ποιητικό ρεαλισμό και έναν ονειρικό αλλά και επιθετικό εξπρεσιονισμό, αναδεικνύοντας το φαινόμενο της φθοράς κάθε συστήματος με χιούμορ, δραματικότητα, απελπισία και ανατρεπτική διάθεση, φθάνοντας στα όρια μιας απροσδόκητης κλοουνερί.

Ο Ρομπέρτο Ατάϋντε γεννήθηκε το 1949 στη Βραζιλία.
Επηρεάστηκε βαθιά από τα γεγονότα της εποχής και αναζήτησε με επιμονή την βαθύτερη ουσία της παιδείας, σε σχολές και πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης.

Τελικά εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια για ακαδημαϊκή μόρφωση και άρχισε να γράφει. Το πρώτο του μυθιστόρημα “Ο φίλος Ιονάθαν” γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Στα 21 του, γράφει το θεατρικό “Δεσποινίς Μαργαρίτα” που τον κάνει ευρύτερα γνωστό στο κοινό. Συνέχισε με παραμύθια και ακόμα πέντε θεατρικά.Τα έργα του αναγνωρίστηκαν σε όλον τον κόσμο και σε πολύ νεαρή ηλικία, κέρδισε το βραβείο “Μολιέρ”.

Η “Δεσποινίς Μαργαρίτα” έρχεται στο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ για να ξεβολέψει τις παγιωμένες απόψεις μας, γύρω από τα μεγάλα κοινωνικά θέματα της εποχής μας.

Μετάφραση: Κώστας Ταχτσής
Σκηνοθεσία -Φωτισμοί: Γιάννης Μαργαρίτης
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Carmencita Brojboiu
Με την Κατερίνα Μαραγκού

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Ήμερες & ώρες παραστάσεων:
Παρασκευή 24 & Σάββατο 25 Νοεμβρίου στις 21:00 Κυριακή 26 Νοέμβριου στις 20:00
Παρασκευή 1& Σάββατο 2 Δεκεμβρίου στις 21:00 Κυριακή 3 Δεκεμβρίου στις 20:00
Τιμές Εισιτηρίων:
15 ευρώ Γενική Είσοδος
13 ευρώ Μειωμένο (Άνεργων – Φοιτητών)

Προπώληση: Ταμείο Θεάτρου Αμαλία & viva.gr

Θέατρο Αμαλία, Αμαλίας 71
Πληροφορίες – Κρατήσεις: 2310 842 509
Καθημερινά: 10:30 – 14:30 & 17:30 – 21:30

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κριτική της Ντίνας Καρρά από το onlytheater.gr, για την παράσταση “Δεσποινίς Μαργαρίτα”
Ντίνα Καρρά

«Η σκηνοθεσία του Γιάννη Μαργαρίτη, στο ενδεικτικό σκηνικό της Carmencita Brojboiou, πατώντας στη χυμώδη μετάφραση του Κώστα Ταχτσή, τόνισε με μαστοριά την αλληγορία του έργου, αξιοποιώντας την εύπλαστη υποκριτική δεινότητα της Κατερίνας Μαραγκού. Στο πρόσωπό της είδαμε την υστερία και την παράνοια μιας συναισθηματικά στείρας δασκάλας, την αυτάρεσκη αλαζονεία της ως άξιο γρανάζι της καταχρηστικής εξουσίας, αλλά και τον φόβο μιας καταπιεσμένης ύπαρξης. Πότε σε γλυκοκοιτάζει και πότε σου ταράζει την ψυχή. ».

Κριτική της Ελένης Σπανοπούλου από την Κόντρα
Ελένη Σπανοπούλου
Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ, ΜΗ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ !
«Κι όμως το έκανε! Στάθηκε απέναντι σε ένα θεατρικό ποτάμι, ολομόναχη πάνω στη σκηνή και πέρασε απέναντι! Απόδειξε έτσι πως είναι μια αληθινά μεγάλη πρωταγωνίστρια του θεάτρου μας. Η Δεσποινίς Μαργαρίτα, της Κατερίνας Μαραγκού, μετά την ασύλληπτη ερμηνεία μιας Έλλης Λαμπέτη, πριν από 47 χρόνια, θα είναι στο μέλλον ένα ακόμη διαμάντι στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου».

Κριτική του Λέανδρου Πολενάκη από την avgi.gr
Λέανδρος Πολενάκης
«Στην παράσταση του Θεάτρου Άλμα, σε σκηνοθεσία και φωτισμούς του Γιάννη Μαργαρίτη, πάνω στην ξαναδουλεμένη μετάφραση του αείμνηστου Ταχτσή, για πρώτη φορά είδαμε ολόκληρο το πρόσωπο της Μαργαρίτας, με τη χαρισματική, έξοχη Κατερίνα Μαραγκού να ξεδιπλώνει, με απελπισία και μαύρο χιούμορ συνάμα σε υπολογισμένες δόσεις, όλες τις πτυχές του αντιφατικού χαρακτήρα της ηρωίδας, θύτη και θύματος συγχρόνως ενός ολιστικού και απάνθρωπου συστήματος κοινωνικής χειραγώγησης. Σε έναν ρόλο που ακροβατεί ανάμεσα στο τραγικό και το γελοίο, στο θερμό και το ψυχρό ».

Κριτική του Γιώργος Σαρηγιάννη από το tetartokoudouni.blogspot.com
Γιώργος Σαρηγιάννης
«Ο σκηνοθέτης Γιάννης Μαργαρίτης, πάνω στην παλιά αλλά εξαιρετική μετάφραση του Κώστα Ταχτσή, έβαλε σε τάξη, σε σειρά το άναρχο κείμενο, χωρίς να το αλλοιώσει ή να το διασκευάσει: η Δεσποινίς Μαργαρίτα του είναι ένα σύμβολο αλλά είναι και μία θηλυκή οντότητα βουτηγμένη στην υστερία και στη νεύρωση και στην ανασφάλεια, ψυχικά διαταραγμένη. Και στο πρόσωπο της Κατερίνας Μαραγκού βρήκε το κατάλληλο όργανο. Η Κατερίνα Μαραγκού, καλή πάντα ηθοποιός, αποσκορακίζει κάθε υποκριτική ασφάλεια, υπερβαίνει τον εαυτό της -αγνώριστη!- , τσαλακώνεται, χωρίς να της λείπει το χιούμορ και καταδύεται στα σπλάχνα, στα μύχια του παράξενου αυτού πλάσματος, αυτού του τέρατος, αφήνοντας όμως και ρωγμές τρυφερότητας».

Κριτική του Νεκτάριου – Γιώργου Κωνσταντινίδη από το theatredublog.unblog.fr
Νεκτάριος – Γιώργος Κωνσταντινίδης
«Όλα διαδραματίζονται σε μια μεγάλη τάξη με γκραφίτι και βιντεοπροβολές που σχολιάζουν τον μονόλογο. Υπό την μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη αυτή η σπουδαία ηθοποιός Κατερίνα Μαραγκού υποδύεται με εξαιρετικό τρόπο, με απελπισία και χιούμορ, μεταξύ τραγικού και γελοίου, την δεσποινίδα Μαργαρίτα, θύτη και θύμα ενός συστήματος κοινωνικής χειραγώγησης. Πηγαίνετε οπωσδήποτε να δείτε αυτή την παράσταση ».

Κριτική της Μαρίας Μαρή από το in2life.gr, για την παράσταση “Δεσποινίς Μαργαρίτα”
Μαρία Μαρή
«Η λειτουργική σκηνοθεσία του Γιάννη Μαργαρίτη , ο εξαιρετικός μουσικός σχολιασμός του Σταμάτη Κραουνάκη στήριξαν απόλυτα τη μοναδική ερμηνεία αυτής της μεγάλη ηθοποιού, της Κατερίνας Μαραγκού, η οποία δεν φοβήθηκε τη σύγκριση με το ιερό τέρας την Έλλη Λαμπέτη και δημιούργησε μια πρωτότυπη, σύγχρονη, εφιαλτική Δεσποινίδα Μαργαρίτα με χαρακτηριστική κίνηση και παράνοια. Μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσει κανείς».

Κριτική της Αλεξίας Βλαράς από το theatromusicbooks.blogspot.com, για την παράσταση “Δεσποινίς Μαργαρίτα”
Αλεξία Βλαρά
«Η Κατερίνα Μαραγκού σε έναν από τους εμβληματικότερους και σημαντικότερους ρόλους της μακρόχρονης καριέρας της ήρθε για να μας πείσει πως είναι η Δεσποινίς Μαργαρίτα. Αμεση, καυστική, κωμική, δραματική, έναν ζωντανός κλόουν θεατρικός επί σκηνής, τσαλακώνει πλήρως την εικόνα της όμορφης πρωταγωνιστριας που γνωρίζαμε ως τώρα και ανεβάζει τον πήχη πολύ ψηλά.
Αρωγός σε αυτό ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιάννης Μαργαρίτης, που έδωσε άλλη διάσταση στην παράσταση, την ανανέωσε, την ταρακούνησε, βρήκε λόγο και αφορμή ύπαρξης στο σήμερα. Μια ματιά φρέσκια, ανατρεπτική, γροθιά στο στομάχι».

Κριτική της Αγγελικής Μπάτσου από το kallitexnes.gr, για “Δεσποινίς Μαργαρίτα”
Αγγελική Μπάτσου
«Η Κατερίνα Μαραγκού ως Δεσποινίς Μαργαρίτα, εκπροσωπεί κάτι παραπάνω από επάξια, κάθε αρχέγονη μορφή εξουσίας η οποία άσχετα από φύλο και ηλικία, υφίσταται ως παρουσία προκειμένου να επιτελέσει κάποιο σκοπό. Ντυμένη με ανδρικό μαύρο κοστούμι και λευκό πουκάμισο (όπως κάθε καθωσπρέπει εκπρόσωπος της εκάστοτε αρχής), δίνει μια παράσταση η οποία είναι προορισμένη να μην σβηστεί από τη μνήμη του κοινού».

Δρ. Μαρία Ψαρούδη
Θεατρολόγος /Γλωσσολόγος

«Ευχαριστούμε Κατερίνα Μαραγκού για την συγκίνηση που πυροδότησες εντός μας, ευχαριστούμε Σταμάτη Κραουνάκη για την μουσική σου που φώτισε ιδανικά τον δρόμο της Δεσποινίδας Μαργαρίτας. Η τελευταία αναφορά ας είναι για την μοναδική μετάφραση του Κώστα Ταχτσή που με την γλωσσική του παρέμβαση έκανε το έργο του δραματουργού ακόμα πιο λαμπερό.
Μην χάσετε αυτή την παράσταση! Θα κάνει καλό στην ψυχή, στο μυαλό και την καρδιά σας».

Κωνσταντίνος Κούλης, keysmash.gr

«Η κυρία Κατερίνα Μαραγκού είναι η δεσποινίς Μαργαρίτα απόψε. Και είναι τόσο καλή, που την αγάπησα, τη μίσησα, θέλησα το κακό της, θέλησα να την απολύσουν από δασκάλα. Ο τρόπος που κινήθηκε, που κοιτούσε, ο τρόπος που μιλούσε. Μία ηθοποιός που είχε διπλοκουμπώσει στον ρόλο της. Μία καλλιτέχνιδα που ήξερε ακριβώς προς τα πού πάει ο μονόλογός της. Έβγαλε χιούμορ, έβγαλε πικρό γέλιο, έβγαλε απίστευτο προβληματισμό. Με γύρισε πολλές δεκαετίες πίσω. Έχω φάει πολύ ξύλο στο δημοτικό. Ειδικά οι δασκάλες μου… «Το κρέας δικό σου, τα κόκαλα δικά μου» συνήθιζαν να λένε οι γονείς. Και ο χάρακας μας τσάκιζε τα χέρια. Και τα χαστούκια μας τσάκιζαν τα μάγουλα. Και τα θυμόμαστε όλα αυτά σήμερα και τα ξεχνάμε μερικά δευτερόλεπτα μετά».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *