- ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
[16η ΠΕΡΙΟΔΟΣ / ΔΕΥΤΕΡΑ 13-11-2023 / ώρα 21:00, Τμήμα Κινηματογράφου, Ικονίου 1, 2ος ορ, Σταυρούπολη]
ΚΟΥΚΟΥ-ΤΑ, Η ΚΟΥΚΑΝΙΟ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ!
ντοκιμαντέρ του Μάριο Πιάτσα για την ομάδα Κουκάνιο
Acha Acha Cucaracha: Cucaño ataca otra vez, Cucaño documentary by Mario Piazza
[είσοδος ελεύθερη με σειρά προσέλευσης]
Η Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης [ΚΛΘ] και το Τμήμα Κινηματογράφου του Α.Π.Θ., μέσω του προγράμματος Περιοδεύων ισπανόφωνος κινηματογράφος, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Θερβάντες και την Πρεσβεία της Αργεντινής στην Ελλάδα, παρουσιάζουμε το ντοκιμαντέρ Κούκου-τα, η Κουκάνιο ξαναχτυπά! την Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2023, 9μμ, στην αίθουσα προβολών του Τμήματος Κινηματογράφου [Ικονίου 1, 2ος ορ, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, τηλ. 2310-99.71.61].
Την 3η χειμερινή μας προβολή προλογίζει ο κριτικός κινηματογράφου, μέλος της Π.Ε.Κ.Κ., Κώστας Καρδερίνης. Μετά την προβολή ακολουθεί συζήτηση.
Κούκου-τα, η Κουκάνιο ξαναχτυπά!
Acha Acha Cucaracha: Cucaño ataca otra vez / Acha Acha Cucaracha: Cucaño Strikes Again
[2017 Αργεντινή, 75λ] ντοκιμαντέρ του Mario Piazza
Σενάριο / σκηνοθεσία: Mario Piazza. Εκτέλεση παραγωγής: María Langhi. Μουσική: Cucaño. Βοηθός σκηνοθέτη: Ana Inés Berard. Διεύθυνση φωτογραφίας: Cristian Ferreira Da Cámara. Μοντάζ: Verónica Rossi. Η έρευνα για το θέμα βασίστηκε σε εργασία της Caren Hulten.
Πλήρη τεχνικά στοιχεία: http://achaachacucaracha.com.ar/ficha-tecnica/index.php
Σύνοψη: Τέλη του 1979, εποχή της παντοδυναμίας της αργεντινής στρατιωτικής δικτατορίας. Στην πόλη Ροσάριο, μια ομάδα ανήσυχων νεών ιδρύει την κολεκτίβα Κουκάνιο, ομάδα πειραματικής τέχνης, που προσπαθεί να αναπνεύσει μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα της χούντας. Οι νέοι της κολεκτίβας δημιουργήσαν αξιόλογο καλλιτεχνικό έργο, κυρίως εφήμερο, αφού —εκτός από την μουσική— δεν έχουν απομείνει παρά ελάχιστα καταγεγραμμένα. Υπήρξε όμως το έργο τους ουσιαστικής σημασίας, δεδομένης της συγκυρίας ακραίας καταπίεσης και λογοκρισίας που επικρατούσε στην Αργεντινή. Οι συντελεστές της ομάδας, μεσήλικες πια, εξακολουθούν να έχουν ιδανικά και να τα υπερασπίζονται, ο καθένας με τον τρόπο του.
Κούκου-τα, η Κουκάνιο ξαναχτυπά! / Acha Acha Cucaracha: Cucaño ataca otra vez / Acha Acha Cucaracha: Cucaño Strikes Again
[2017 Αργεντινή, 75λ] του Mario Piazza.
Έγραψαν: Ένα από τα πιο ζωντανά ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου του Μπουένος Άιρες [BAFICI 2017], από το χαοτικό και πλούσιο αρχείο της εμπειρίας της Cucaño, μιας πειραματικής ομάδας τέχνης που αποφάσισε να σπάσει τα στερεότυπα στα δύσκολα χρόνια της τελευταίας στρατιωτικής δικτατορίας της Αργεντινής… Η ταινία περιέχει αρχειακό υλικό, επιτόπιες άμεσες καταγραφές εκείνων των δραστηριοτήτων που συνδύαζαν τη διασκέδαση με την πρόκληση. Από μόνο του, αυτό το υλικό είναι ένα έργο τέχνης, ένα συνεχές έργο σε εξέλιξη. Αλλά η ταινία δεν σταματά εκεί, ούτε δοξάζει μόνο μια ιδανική παρελθούσα στιγμή: είναι επίσης η ιστορία του τι συνέβη στους πρωταγωνιστές εκείνης της ομάδας. Πού είναι οι νέοι του χθες και τι μένει από αυτούς; Ένας προβληματισμός για τον χρόνο και τη στιγμή, χαοτικός όπως όλα τα έργα της Cucaño, όπως άλλωστε το σπουδαιότερο έργο του.
Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=ymXmRw6Q_-k
Βιογραφικά στοιχεία σκηνοθέτη και ομάδας Κουκάνιο
Ο ντοκιμαντερίστας Μάριο Πιάτσα γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη [1956] αλλά έκτοτε ζει στο Ροσάριο όπου και μετακόμισε οικογενειακώς πριν γίνει καν ενός έτους. Σκηνοθέτησε και μοντάρισε πρώτη φορά το 1978 [Sueño para un oficinista / Όνειρο για έναν υπάλληλο γραφείου]. Πρόβαλλε την ταινία του αυτή, ζωντανή συνοδεία της τοπικής ροκ μπάντας Irreal, στις συναυλίες του συγκροτήματος. Στην πόλη του έχει οργανώσει τοπικά κινηματογραφικά φεστιβάλ και εκδηλώσεις. Ρετροσπεκτίβες του έργου του έχουν παρουσιαστεί σε μοντέρνα μουσεία και φεστιβάλ στις Βρυξέλλες, το Μπουένος Άιρες, την Βαρκελώνη, το Μαρ ντελ Πλάτα και στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Η Κουκάνιο [Cucaño] ήταν μια πολιτιστική κολεκτίβα καλλιτεχνών του Ροσάριο που ιδρύθηκε το 1978, οι οποίοι μέσα από καλλιτεχνικές παρεμβάσεις του δρόμου, ξεμπρόστιασαν την καταστολή που ασκούσε η δικτατορία. Ιδρυτές της ήταν οι Carlos Luchesse, José Luis “Zapo” Aguilera, Guillermo Giampietro και Alejandro Beretta. Τον Δεκέμβριο του 1979, μετά από ένα υπερβατικό γεγονός στην αίθουσα Pau Casals, προέκυψαν επιχειρησιακές και ιδεολογικές διαφορές εντός της συλλογικότητας, που προκάλεσαν την αποχώρηση των ιδρυτικών μελών Carlos Luchesse και José Luis Aguilera. Το υπόλοιπο γκρουπ συνέχισε τις δραστηριότητές του μέχρι τα τέλη του 1982, όταν αποφάσισαν να αφοσιωθούν πλήρως στην πολιτική δράση.
Η Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης ευχαριστεί το Ινστιτούτο Θερβάντες Αθηνών και την Πρεσβεία της Αργεντινής στην Αθήνα για την παραχώρηση της ταινίας, τον καλεσμένο και το ΤΜΗΜΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ του Α.Π.Θ. [Ικονίου 1, 2ος ορ, Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης] για τη διάθεση του χώρου και του εξοπλισμού προβολής. Η αίθουσα διαθέτει 95 θέσεις και πρόσβαση για αμεα.
