«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ και το Μουσείο που δεν έγινε»
η νέα μεγάλη έκθεση στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ
Εγκαίνια: Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, στις 19:00
Ένας διαφορετικός πυρετός προετοιμασίας «καίει» αυτές τις μέρες το
Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ. Η διετής και πλέον επίπονη προσπάθεια,
έρευνα και συλλογή για τα εκθέματα της επικείμενης μοναδικής έκθεσης που
διοργανώνει για την «Τέχνη / Διαγώνιος» βρίσκεται στο τελικό της στάδιο και
το Τελλόγλειο «ντύνει» τον κεντρικό και τον πρώτο όροφό του με τις συλλογές.
Με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΑΠΘ και τα 25 χρόνια του
Τελλογλείου πραγματοποιείται η έκθεση «ΤΕΧΝΗ / ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ και το
Μουσείο που δεν έγινε» και αποτελεί ένα βλέμμα προς το πρόσφατο
παρελθόν της Θεσσαλονίκης με κύριο άξονα δύο εικαστικές συλλογές που
διαμορφώνουν στο παρόν έναν πυρήνα πολιτισμού στην καρδιά της
πανεπιστημιούπολης και συνολικά ξεπερνούν τα 600 έργα και τεκμήρια από
περισσότερους από 200 δημιουργούς.
Η έκθεση συνδιοργανώνεται με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας,
τον Δήμο Θεσσαλονίκης, τα 60ά Δημήτρια και την Βιβλιοθήκη / Κέντρο
Πληροφόρησης του ΑΠΘ και τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου
της Δημοκρατίας κυρίου Κωνσταντίνου Αν. Τασούλα.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 3
Οκτωβρίου, στις 19:00 στο Τελλόγλειο.
Την γενική ευθύνη της έκθεσης έχει η Ομοτ. Καθηγήτρια ΑΠΘ και Γενική
Διευθύντρια του Τελλογλείου Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά, ενώ την
επιμέλεια έχουν οι Ιστορικοί Τέχνης του Τελλογλείου, Μιγκέλ Φ. Μπελμόντε
και Ανναρέτα Τουλουμτζίδου και την υποστηρίζουν οι επιμελητές Ραφαέλα
Νίκα και Νίκος Βιάνας.
Στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ ανήκουν πλέον τα εικαστικά έργα της
συλλογής της ΤΕΧΝΗΣ Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρείας και στην
Κεντρική Βιβλιοθήκη – Κέντρο Πληροφόρησης ΑΠΘ στεγάζεται η Συλλογή
Ντίνου Χριστιανόπουλου που περιλαμβάνει ζωγραφικά, χαρακτικά έργα και
φωτογραφίες. Πρόκειται για σημαντικές συλλογές που είναι αντιπροσωπευτικές
της πολιτισμικής ζωής και της πνευματικής δραστηριότητας της μεταπολεμικής
Θεσσαλονίκης και όχι μόνο.
Η ΤΕΧΝΗ άνοιξε τον δρόμο σε πολλά μέτωπα από τη δεκαετία του 1950 σε
σχέση με τη μουσική, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη διεκδίκηση της
ίδρυσης και την υποστήριξη θεσμών (Κρατική Ορχήστρα Βορείου Ελλάδος,
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Πινακοθήκη, Σχολή Καλών και
Εφαρμοσμένων Τεχνών, Φεστιβάλ Κινηματογράφου) και πραγματοποίησε ένα
πλούσιο πρόγραμμα που περιλάμβανε εκδόσεις, συναυλίες, εκθέσεις,
διαλέξεις, ανοιχτές συζητήσεις, παραστάσεις, προβολές κτλ., στη Θεσσαλονίκη
και στη Βόρεια Ελλάδα. Η σύνδεση με το Πανεπιστήμιο ήταν μια καθοριστική
διάσταση της ΤΕΧΝΗΣ μαζί με τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα της και την
παρουσία πρωτοπόρων Ελλήνων, Κυπρίων και ξένων δημιουργών.
H δραστηριότητα της Μικρής Πινακοθήκης ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ του Ντ.
Χριστιανόπουλου, η οποία τοποθετείται χρονολογικά αργότερα (1974-1993),
επικεντρώθηκε κυρίως σε ντόπιους καλλιτέχνες και είχε μια στοχευμένη και
σημαντική δράση στην ευρύτερη πνευματική ζωή της πόλης.
Μέσα σε αυτή τη διαδρομή, ειδικά από το 1950 έως τη δεκαετία του 1990, η
ΤΕΧΝΗ και η ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ, η κάθε μια στην κλίμακά της, δεν ήταν δύο αντίθετες
ή συγκρουόμενες προτάσεις αλλά η δράση τους διαφαίνεται όλο και
περισσότερο ως καινοτόμα, γόνιμη και παραγωγική. Πρόκειται στην ουσία για
ένα πλούσιο απόθεμα και παράδειγμα, όπου η προσφορά στην παιδεία και
στην πόλη ήταν κοινή τους θεμελιακή αρχή και αποστολή.
Σε έργα της συλλογής του Τελλογλείου διακρίνεται η συνέχεια των δύο
ομάδων, είτε πρόκειται για απευθείας αγορές της Αλίκης Τέλλογλου -από
εκθέσεις των δύο φορέων- είτε έφθασαν στο Τελλόγλειο μέσω δωρεών
καλλιτεχνών ή συλλογών.
