ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΜΑΛΙΑ- ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2023
«Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ»
ΤΡΙΤΗ 3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΕΩΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023, ΩΡΑ 21:00
ΚΑΙ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΩΡΑ 20:00
«Φορτωμένη» με εξαιρετικές κριτικές και την απόλυτη αποδοχή του κοινού που ήδη τη παρακολούθησε, «Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ» το έργο του Αμερικάνου συγγραφέα Stephen Belber, σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη, συνεχίζει έως και τις 8 Ιανουαρίου τη διαδρομή της στο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ.
Ένας ηλικιωμένος πρώην διάσημος χορογράφος, ο οποίος έχει αποσυρθεί πλέον από την ενεργό δράση και τώρα ζει εντελώς μοναχικά, δέχεται στο χώρο του, την επίσκεψη ενός ζευγαριού που του ζητά μία συνέντευξη για το πώς λειτουργούσε ο καλλιτεχνικός χώρος στη δική του εποχή. Καθώς όμως εξελίσσεται η “συνέντευξη” αυτή, ο μοναχικός χορογράφος αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπος μ’ ένα μεγάλο θαμμένο μυστικό του παρελθόντος του.
Η πρεμιέρα του έργου έγινε στη Νέα Υόρκη το 2004 με τους Frank Langella, Ray Liotta και Jane Adams, ενώ το 2014 o Stephen Belber σκηνοθέτησε το έργο για τον κινηματογράφο με τους Patrick Stewart, Carka Gugino και Matthew Lillard.
H “Συνάντηση” είναι έργο που αποδεικνύει πως κανενός το παρελθόν δεν μπορεί διαγραφεί, υπενθυμίζοντας τη φράση του Σαίξπηρ στην Τρικυμία: “Το παρελθόν είναι πρόλογος”.
Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Κιμούλης, Άννα Μονογιού , Στάθης Παναγιωτίδης-Μετάφραση–Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης
Σκηνικά – Κουστούμια : Σοφία Νικολαΐδη- Μουσική: Διονύσης Τσάκνης- Φωτισμοί: Θύμιος Γουδέλης-Παραγωγή: Πόλις Πολιτισμού
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 15 ευρώ γενική είσοδος –μειωμένο 13 ευρώ (Άνεργοι-φοιτητές-ΑΜΕΑ- άνω των 65 ετών)
«ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ»
ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΕΩΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΩΡΑ 21:00
Με παράταση παραστάσεων επανέρχεται το 2023, η θεατρο-μουσική του Τάκη Χρυσικάκου, «Τα Κατά Μάρκον» στο Θέατρο ΑΜΑΛΙΑ, από την Τετάρτη 11 έως και το Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023.
Ένας θεατρικός μονόλογος, μια ξεχωριστή μουσικο-θεατρική παράσταση, που ερευνά και προβάλλει την ιστορία αλλά και τις συνθήκες που γέννησαν το ρεμπέτικο, το ύφος και το ήθος του. «Τα Κατά Μάρκον» θα μας μεταφέρει τη συνάντηση δύο κορυφαίων ρεμπετών, του Μάρκου Βαμβακάρη και του Μιχάλη Γενίτσαρη σε μία από κοινού αφήγησή τους.
Μια Ρεμπέτικη Λειτουργία ερευνά και προβάλει τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες που γέννησαν την παράδοση του Ρεμπέτικου και προσδιόρισαν το ύφος και το ήθος του. Αφετηρία αποτελούν οι δραματοποιημένες αφηγήσεις δύο από τους κορυφαίους ρεμπέτες, του Μάρκου Βαμβακάρη και του Μιχάλη Γενίτσαρη, από τις αρχές του 20ου αιώνα έως τη δεκαετία του ’60, καθώς και άλλα αντιπροσωπευτικά κείμενα της περιόδου. Μέσα από τις μνήμες, τις διηγήσεις και τα τραγούδια τους, ξεκινάμε από την παλιά Σύρα του Μάρκου, για να καταλήξουμε στον Πειραιά της εποχής του Μεσοπολέμου, όπου η σμυρναίικη σχολή παραχωρεί τη θέση της στο πειραιώτικο ρεμπέτικο. Σε μια εποχή κρίσιμη και μεταβατική, με τους πρόσφυγες και τους εργάτες του λιμανιού να εξωθούνται στο περιθώριο, παρακολουθούμε τη μύησή τους στον κόσμο της «πιάτσας» και τη γεμάτη πάθος κι ένταση ζωή του ρεμπέτη, με την ιδιαίτερη ιδεολογία, τις αξίες και τα σύμβολά της.
Στον θεατρικό μονόλογο, πάνω στη σκηνή του θεάτρου ΑΜΑΛΙΑ, ξεδιπλώνονται ανάγλυφα η ξεχωριστή θέση και ο ρόλος των μουσικών ανάμεσα στους μάγκες, η τελετουργία του καφενείου και του τεκέ, η βιωματική σχέση με το μπουζούκι, η σημειολογία του ζεϊμπέκικου, το κυνηγητό από την αστυνομία, η λογοκρισία και οι εκτοπισμοί από τη δικτατορία του Μεταξά, ο ρόλος της δισκογραφίας, η διαφοροποίηση στην επιτέλεση του ρεμπέτικου μετά τον Πόλεμο με την αστικοποίηση και το πέρασμα στους επώνυμους δεξιοτέχνες-σταρ του τραγουδιού. Η όλη θεατρική προσέγγιση αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στον «τελετουργικό» χαρακτήρα της επιτέλεσης του Ρεμπέτικου, με τη δομή της παράστασης και τη διαμόρφωση του σκηνικού χώρου να υποβάλλουν την ατμόσφαιρα μιας «λαϊκής Λειτουργίας», όπου «ο Ευαγγελιστής Μάρκος (Βαμβακάρης) συναντά τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (Γενίτσαρη)»!
Τις αφηγήσεις των δύο κορυφαίων ρεμπετών ζωντανεύει επί σκηνής ο εξαιρετικός Τάκης Χρυσικάκος, που έχει και τη σκηνοθετική επιμέλεια της παράστασης. Την ιστορική-μουσικολογική έρευνα, τα κείμενα και τη μουσική επιμέλεια υπογράφει ο Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος παρουσιάζει στους θεατές τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαμόρφωσαν το κλασικό Ρεμπέτικο ως ταυτότητα και μνήμη του ελληνικού μουσικού πολιτισμού αλλά και ως μέρος της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (με απόφαση της Ουνέσκο το 2017).
Οι προβολές της παράστασης προέρχονται (ευγενική παραχώρηση) από πίνακες του Χρήστου Μποκόρου.
Κείμενα-μουσική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας- Ερμηνεία – Σκηνοθεσία: Τάκης Χρυσικάκος
Συμμετέχουν επίσης και ένας μουσικός επί σκηνής καθώς και ένας λαϊκός χορευτής.
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 15 ευρώ γενική είσοδος –μειωμένο 13 ευρώ (Άνεργοι-φοιτητές-ΑΜΕΑ- άνω των 65 ετών)
« ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΩΝ ΛΥΓΜΩΝ»
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΕΩΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΩΡΑ 21:00
Ένα έργο ενάντια στην βία κατά των γυναικών, βασισμένο στο βιβλίο του Πέτρου Κυρίμη, «Οι Άγγελοι των Λυγμών», με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, κάνει πρεμιέρα, στο Θέατρο ΑΜΑΛΙΑ στη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο του 2023
Το σε θεατρική επεξεργασία και σκηνοθεσία της Μαρίας Καραβία έργο, αναφέρεται στο φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών σε μια εποχή βίας και πολέμου όπως αυτή της γερμανικής κατοχής, αλλά και τα μετέπειτα χρόνια, όταν ο ελληνισμός προσπαθεί να φτιάξει τη ζωή του, και να ξεχάσει τις ανοιχτές πληγές.
Η βία και η κακοποίηση των γυναικών κάθε ηλικίας, τάξης, μόρφωσης και εισοδήματος αποτελεί ένα φαινόμενο που έχει διαχρονική και παγκόσμια διάσταση. Και η τέχνη έχει το προνόμιο να διαισθάνεται, καταγράφει, αναδεικνύει και καταγγέλλει, με μοναδικό τρόπο, κοινωνικά φαινόμενα που αφορούν στη ζωή και στις σχέσεις των ανθρώπων.
Η δράση ξεκινά τον τελευταίο χρόνο της γερμανικής κατοχής, όταν οι σύμμαχοι βομβαρδίζουν το λιμάνι του Πειραιά και τα καράβια των Γερμανών με τα αμπάρια γεμάτα δυναμίτη ανατινάζονται στον αέρα. Φωτιά και καπνοί γεμίζουν τους δρόμους στο λιμάνι … Παντού θάνατος.
Σε κάποιο στενό, μια καινούργια ζωή ανατέλλει. Μια γυναίκα γεννάει, κατάμονη στη μέση του δρόμου, κάτω από βροχή σίδερα και λαμαρίνες… Ένα κορίτσι έρχεται στη ζωή, που οι μοίρες διαγράψανε το δικό του σκληρό μέλλον! Μεγαλώνει σε ορφανοτροφείο και δέχεται τη σεξουαλική βία από παιδί, στο χώρο που η μάνα κατά την διάρκεια του πολέμου, το εμπιστεύτηκε μωρό λίγων ωρών, και πίστευε πως είναι ασφαλή.
Η μοίρα της, ίδια με της μάνας που δέχτηκε βιασμό και βία μέσα στο ίδιο της το σπίτι, χρόνια πριν από τον ίδιο άνθρωπο. Ίδια ζωή, μάνας και κόρης, που αγνοούν η μια την ύπαρξη της άλλης και αποζητούν με λαχτάρα τη συνάντηση τους. Θα βρεθούν κάτω από τραγικές συνθήκες, με αφορμή ενός μεγάλου έρωτα!
Παρελθόν και παρόν συναντώνται και εναλλάσσονται στα απόκρυφα του μυαλού της ηρωίδας, χωρίς λογική μα με απόλυτη ακρίβεια και …να γινότανε λέει ένας χαλασμός κι η γη να αναποδογύριζε, τα πάνω κάτω, όπως μια κλεψύδρα που μετράει το χρόνο και πάλι από την αρχή και μετά από εκατομμύρια χρόνια με όλη αυτή την επίγνωση να ξαναζήσουμε. Αθώοι από κάθε ενοχή κι από τόσο άδικο…
Εμείς οι Άγγελοι της ζωής! Εμείς οι Άγγελοι των λυγμών!
Πρωταγωνιστούν Μαρία Καραβία, Βάσω Ζήσου(τσέλο), Σπύρος Σούφης, Μιχαήλ Πάρτης, Δέσποινα Κουσενίδου, Βίκη Φανέλη, Αναστασία Καλεάδου.
Η παράσταση είναι κατάλληλη άνω 14 ετών
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 15 ευρώ γενική είσοδος –μειωμένο 13 ευρώ (Άνεργοι-φοιτητές-ΑΜΕΑ- άνω των 65 ετών)
«ΠΕΡΙΟΔΕΥΟΝ ΘΙΑΣΟΣ»
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 & ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ , ΩΡΑ 21:00
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, ΩΡΑ 20:00
Mια σκοτεινή κωμωδία
Η μυθοπλασία συναντά το ντοκουμέντο σε μια σκοτεινή κωμωδία πάνω στις πολλαπλές περιπέτειες του Εθνικού Διχασμού και της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Ο «Περιοδεύων Θίασος», ένα νέο θεατρικό έργο από την βραβευμένη ηθοποιό και σκηνοθέτη Ελεάνα Γεωργούλη, υπό τις πρωτότυπες μουσικές του Θάνου Κοσμίδη Στο ρόλο του Γελωτοποιού, ο Γεράσιμος Γεννατάς.
Μέσα από ένα παράδοξο βαριετέ καταστρώματος, η παράσταση ταξιδεύει στο χρόνο, διατρέχοντας τα πολιτικά αδιέξοδα που καταβροχθίζουν τη χώρα μας, αγγίζοντας άλλοτε βλάσφημα και άλλοτε ιλαρά τα αποτρόπαια του κόσμου που συνεχίζουν να κυριαρχούν.
Σμύρνη, Σεπτέμβρης του 1922. Ένας Αμερικανός πολίτης ναυλώνει το πλοίο Mimosa που θα μεταφέρει δύο χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας στον Πειραιά. Έχοντας μόλις γλιτώσει από τις φλόγες στην προκυμαία, τρεις θεατρίνοι, πάνω σε ένα κατάστρωμα κρατούν συντροφιά στο πλήθος μέχρι να φτάσει απέναντι. Η ταχυδακτυλουργός Νινέτ ειδικεύεται στις εξαφανίσεις πλήθους και στις γενοκτονίες. Ο Γελωτοποιός ζωντανεύει τον Κωνσταντίνο, ένα πίθηκο με το όνομα του Βασιλιά που χορεύει μπαλέτο και τραγουδά άριες. Ο νοσταλγικός Ακροβάτης θυμάται την εταίρα μάνα του και τον Τούρκο πατέρα του. Φιγούρες ενός κοσμοπολιτισμού που δεν υπάρχει πια, ήρωες της εποχής που αγωνίστηκαν για το αβέβαιο αύριο της ενσωμάτωσης. Σχοινοβατώντας πάνω στη λεπτή γραμμή όπου τα όρια του τραγικού και του κωμικού διαπλέκονται, ο Γελωτοποιός, η Νινέτ και ο Ακροβάτης σκέφτονται δυνατά, παίζουν μουσική, χορεύουν, τραγουδούν, αναζητούν απαντήσεις για τη ζωή, το θάνατο, όπως μόνο τα ρεμάλια οι θεατρίνοι μπορούν.
Σημείωμα σκηνοθέτη:
«Μελετώντας στη διάρκεια της έρευνας το χρονικό της Μικρασιατικής Καταστροφής, αισθανόμουν ολοένα και πιο δυνατά πως αυτό που συνέβη δεν ήταν μοναχά ο ζοφερός επίλογος μιας βαριά στρατιωτικής ήττας και η πυρπόληση του τόπου. Ήταν ο θάνατος του υπαρκτού κοσμοπολιτισμού, το ιστορικό τέλος μιας ετεροτοπίας όπου το διαφορετικό συνυπήρχε αρμονικά. Ήταν η καθολικότητα της βαναυσότητας που ξέσπασε πάνω στους ελληνικούς πληθυσμούς των παραλίων, ο ξεριζωμός και η επώδυνη μετάβασή τους σε μια Ελλάδα, φτωχή και αμήχανη απέναντι στην τεράστια προσφυγική κρίση που μαίνονταν. Ηθελημένα ή αθέλητα, το τραύμα της Καταστροφής έχει περάσει στη συλλογική μας μνήμη. Και ένα τραύμα βαθύ σαν και αυτό μένει ανοιχτό μέσα στην παρέλευση των χρόνων. “Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί”, όπως λέει στους στίχους του ο Σεφέρης. Όμως πια είναι βαθιά η ανάγκη να θυμηθούμε. Να μην ξεχάσουμε τι μας φέρνει εδώ. Γιατί χωρίς τη μνήμη δεν υπάρχει ταυτότητα κι κινδυνεύουμε έτσι να απομείνουμε αθύμητοι καβαλάρηδες ενός άγνωστου παρελθόντος. Γιατί αυτό συνέβη. Κι ίσως να ξανασυμβεί. Κι ίσως η μνήμη να είναι η μονή που μπορεί να το αποτρέψει.
Στόχος της έρευνας μας και της παραστατικής αυτής πρότασης, η ψηλάφηση του τραύματος, με έναν τρόπο αναπάντεχο. Καθώς έγραφα η περίφημη φράση του Μπρετόν με κέντριζε: το χιούμορ της κρεμάλας. Μιλάμε για το θάνατο γελώντας και έτσι ίσως να του βγάζουμε και λίγο τη γλώσσα. Με έσπρωξε ως εδώ η αίσθηση ότι η αλήθεια στο θέατρο δεν μπορεί να ειπωθεί με πολιτική ορθότητα και ίσες αποστάσεις. Πρέπει να ειπωθεί τολμηρά και αθυρόστομα, με αλητεία μα και εντιμότητα μαζί. Όπως μόνο τα ρεμάλια οι θεατρίνοι μπορούν.»
Ελεάνα Γεωργούλη
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ:
«Θαυμάζουμε την υπνωτική υποβολή που επιτυγχάνεται δια της κωμικής υπερβολής στη διαχείριση ενός κάθε άλλο παρά αστείου θέματος. Πρωτότυπη και γενναία ματιά. Είναι δύσκολο να μιλάς με τη φωνή τής Αλήθειας στο θέατρο, τον κατ’ εξοχήν χώρο του συμβατικού ψεύδους. Εκπληκτικής υποκριτικής δεξιοτεχνίας παράσταση. Τρεις ηθοποιοί γεμίζουν τον αναπεπταμένο χώρο με τις βιντεοπροβολές και τα ψηφιακά συνθήματα.» | Κωνσταντίνος Μπούρας-Η πόλη ζει
«H Γεωργούλη γράφει ένα δυνατό κείμενο, με ουσία, ιστορική ακρίβεια και μέτρο, που δε χαρίζεται σε κάποιον. Η σκηνοθεσία της επιτρέπει στο λόγο να αναπνεύσει, αφού αφήνει χώρο για κάποιες μαγικές σιωπές.» | Κωστής Μπίτσιος-ΑΠΟ ΤΙΣ 4 ΣΤΙΣ 5
«Γλυκόπικρος, τραγικός, συγκινητικά αστείος και πέρα για πέρα απρόσμενος, ο “Περιοδεύων θίασος“. Απλά εξαιρετικός ο Γεράσιμος Γεννατάς, μεταμορφώνεται κυριολεκτικά από τραγικό αφηγητή-αυτόπτη μάρτυρα σε εξημερωμένο (;) θηρίο, διασχίζοντας μια ατελείωτη παλέτα συναισθηματικών διακυμάνσεων μέσα από τον ψίθυρο και την κραυγή. Η πλαστικότητα και το εκτόπισμα του Γιάννη Ασκάρογλου υπογραμμίζουν κάθε λεπτό της παράστασης, ακόμα και στις βουβές του σκηνές, την ίδια στιγμή που η σπαρακτική στα σημεία ερμηνεία του συναντά το χιούμορ και την τραγική ειρωνεία. H Μάρια Φλωράτου είναι επιβλητική, ξέφρενη και μαζί gothic, είτε σαν τραγική αγαπημένη είτε σαν αφιονισμένη ταχυδακτυλουργός. Το νούμερο της εξαφάνισης πληθυσμών είναι ένα από τα καλύτερα ολόκληρης της παράστασης.»” | Μάνος Θηραίος-URBAN LIFE
«Το κείμενο διασχίζει το χρόνο και τα όρια ανθρώπινου και θηριώδους παίρνουν νέες συμβολικές διαστάσεις. Η νοσταλγία της Σμύρνης και ενός τρόπου ζωής που συνδύαζε αγαστά την Ανατολή και την Δύση εμπλέκεται τεχνηέντως με την αναζήτηση και απόδοση ευθυνών, με τον πόνο του ξεριζωμού, τη βία, το θάνατο…Η Γεωργούλη διαβάζει την ιστορία της περιόδου και παίρνει θέση.» | Μαρώ Τριανταφύλλου–rednblack.gr
«Η Ελεάνα Γεωργούλη παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον κείμενο, πρωτοποριακό και συγχρόνως μοναδικό στο είδος του.» | Ελένη Κασούρα-Debop
«Η Ελεάνα Γεωργούλη βρήκε έναν παρηγορητικό τρόπο να αναβιώσει τα συναισθήματα, τις αγωνίες, τα πάθη, τις επιθυμίες, τις υστεροβουλίες και τους ηρωισμούς των ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα του ’22. Με εξαιρετική μαεστρία στην ακροβασία μεταξύ ρεαλισμού και υπερρεαλισμού, ο περιοδεύων θίασος δείχνει μία από τις μεγαλύτερες και πιο πολυεπίπεδες ήττες του Ελληνικού Έθνους… στο Ελληνικό Έθνος.» | Ελπινίκη Νίνου-ΘΕΑΤΡΟ.GR
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 15 ευρώ γενική είσοδος –μειωμένο 13 ευρώ (Άνεργοι-φοιτητές-ΑΜΕΑ- άνω των 65 ετών)